10 Ocak 2014 Cuma

ÖZGE'NİN BANA VERDİĞİ DERS

        Bugün sabahtan beri pek keyfim yoktu. Ezgi'nin bugün yüzme kursu olduğu için akşam 7'de eve geldi. Yemeğimizi yedik. Dizimizi izledik. Bir kaç gündür devam eden ve ensenden başıma doğru yayılan ağrı şiddetlenmişti. Özge her zamanki haylazlıkları ile meşgul, tepemde geziyor.  Oyun hamurları ile oynamaya çalışıyor, istediği olmayıncada avaz avaz bağırıyor.

         Son iki haftadır uyku eğitimine devam ediyoruz. Arada kaçamakları oluyor. Bebekliğinden beri uyumayan bir çocuk. Ne gecem belli ne gündüzüm. Yazdan beri de öğle uykusu uyumuyor. Bu gidişe dur dedim. Ayakta gezen ölüden farkım kalmamıştı.

          Akşam saat 21.30'da televizyonu kapatıyorum. Oturma odasının ışıkları da kapamıyor. Ev halkı  yataklarına gidiyor. Ilk başladığımızda kıyameti koparmıştı. Gece iki, üçe kadar oturuyor sabahda on, onbir gibi kalkıyordu. Uyumayacağım diye çok ağladı. Kararlılığımdan hiç taviz vermedim. Baktı olmayacak kabullendi. TV kapanınca yatacak mıyız? Diye sorar :)

          Bugün öğle uykusunu uyumuştu. Erken yatması çok zor diye düşünüyordum. Boynumun ağrısı da gittikçe artıyor. Şu an bile dayanılacak gibi değil. TV yi kapattım. Yatmayacağım diye ağlamaya başladı. Salıncağına bindirecekmişim ve bostancıyı söyleyecekmişim. Duvarın bir kenarını gösterdim. Ağlama ve beni dinle. Bana bir şey söylemek istediğinde ağlamadan söyle. Ağladığın için burada sessizce oturacaksın. Tamam dedi. O kadar uysaldı ki çok şaşırdım. Bende yanında ona bakmadan ayakta durdum. Sessizce iki dakika geçirdik . Kalkayım mı? Dedi. Izin verdim. Bak sütünü içtin değil mi? Evet.  Yere dizlerimin üzerine oturdum. Yumuşak ama kararlı bir ses tonuyla konuşuyorum. TV kapandığında  ne yapıyoruz? Hamur oymayacağım ben. Özge bana bak bebeğim. TV kapanınca ne yapıyoruz? Hamur istiyorum ben. Her sorduğumda başka bir cevap verdi. Parka gidelim dedi. Uyursa sabah gideceğimizi söyledim. Dışarıyı gösterdim. Karanlık şimdi. Evet yıldızlar var dedi. Sabah aydınlık olacak şimdi yatalım mı dedim. Tamam anne dedi. Uykusu olmadığı halde yattı. Yarım saat yatağında kendi kendine konuştu. Sonrada sızdı kaldı. Öğrendim ki iletişim herşeymiş. Ben onun isteklerini geri çevirdikçe o da hırçınlaşıyormuş. Ama ne yapabilirim ki. Tek başıma tüm gün Özge ile geçiriyorum. İkimizinde kendimize ayrı ayrı vakit ayırmamız gerekiyor.

      Seni seviyorum Özge.seni de Ezgi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder